Rozdział LXIII // 63 ~ Powrót do domu

Violetta

"-Tomas porwał Lenę i wtedy jak potracił go autobus, to ona wiesz... była z nim. - gdy to powiedział zamurowało mnie."

-Viola... Violetta, słuchasz mnie? - Leon pstrykał mi palcami przed oczami. To była tylko moja wyobraźnia...

-Przepraszam, zamyśliłam się. - odpowiedziałam. - Co z Leną? Coś poważnego?

- Clara powiedziała, ze Lena ma gorączkę. 39 stopni.

- Ty jesteś miękki jak masło przez te telenowele. - spojrzałam na niego z ironia w oczach. - Przecież to przy ząbkowaniu normalne, a ty się już rozklejasz. - klepnęłam go w ramie.

-To chyba normalne, ze się o nią martwię, tak? Ale nie dałaś mi dokończyć. Jest w szpitalu.

Kilka łez zleciało mi po policzkach. Przytuliłam się do Leona.

-No okey, żartowałem. - zaśmiał się. -Ty tez jes...

 -Nawet nie próbuj kończyć tego zdania. Wiesz jak mnie wystraszyłeś? Już drugi raz dzisiaj, a jest dopiero 10. Mówiłam ci już kiedyś, ze jesteś idiota?

-To dlaczego mnie kochasz? - spytał z uśmiechem i spojrzał mi tak głęboko w oczy, ze chyba widzi moje myśli.

Nienawidzę gdy to robi. Nie potrafię się wtedy na niego gniewa.

-Bo jesteś moim idiota. - powiedzialam z uśmiechem i przytuliłam go.

Kilka dni później - Buenos Aires, godzina 10.30

Francesca

Dzisiaj Violetta i Leon wracają z Paryża. W końcu. Stęskniłam się za nimi. Razem z Cami, Maxim, Andresem, Naty no i oczywiście Marco jedziemy po nich na lotnisko. Gdy już byliśmy na miejscu zauważyłam ich jak szli w stronę wyjścia. Podbiegliśmy do nich i przywitaliśmy się.

-No to my idziemy z Violą, a wy z Leonem, tak? - spytałam.

-Co? Po co? - zdziwiła się Viola.

-My was nie widzieliśmy tydzień, a wy siebie mieliście codziennie. No dalej, idziemy. - pociągnęłam Violettę za rękę.

-No to widzimy się w domu, cześć. - powiedział Leon i pocałował Violę.

-No już. Dosyć tych czułości... - zaśmiała się Cami i po chwili poszłyśmy.

Faceci wzięli walizki Violi, więc mogłyśmy od razu iść tam gdzie miałyśmy. Mianowicie do centrum handlowego. Po zakupach usiadłyśmy sobie na ławce. Trochę rozmawiałyśmy o mnie i Marco. Mówiąc trochę mam na myśli sporo. Strasznie się rozgadałam. No ale co miałam zrobić skoro Vilu o niczym nie wiedziała, a ja się cieszę, że wrócił już na zawsze? Później Cami coś tam gadała. Nie słuchałam jej nawet. Jakieś bzdury jak zawsze... "Nie mam się w co ubrać. Pokłóciłam się z Maxim, ale teraz jest okey. A co u ciebie? U mnie to samo, takie nudy..." Nie rozumiem jej. Ma dobrze w życiu, ciekawie a ta marudzi. Jest moją przyjaciółką, ale w tym tygodniu jest nie do zniesienia. Mam jej dość. Dobrze, że Viola wróciła to ją ogarnie.

-Dziewczyny, idę do toalety. - powiedziała Camila.

 -My będziemy w sklepie obok. - odpowiedziałam i zaciągnęłam Violę do tego sklepu.

Po chwili grzebania w ciuchach zaczęłyśmy tańczyć i śpiewać "Junto a Ti" jak jakieś wariatki. Później do sklepu weszła Cami a my z miną "Zapomnij o tym, my nic nie zrobiłyśmy" wyszłyśmy szybko ze sklepu. Usiadłyśmy na ławce w parku.

Camila

-Viola, pamiętasz tą ławkę? - spytała Fran.

-Co? Jaka ławka? Aaa... A skąd wy wiecie, że to akurat tu?

-Nie wiem... Przeczucie?

-Taa... Jasne.

-No okey... Poszłyśmy za wami wtedy i was widziałyśmy.

-Osz ty... - klepnęła mnie i Fran w ramię.

-Wiesz... Tak pomyślałam... Znaczy chciałam się spytać...

-Do rzeczy Fran. - przerwała jej Viola.

-Jakby Leon cię wtedy nie pocałował bylibyście razem?

Violetta

Chwilę nad tym pomyślałam i... uciekłam. Sama nie wiem dlaczego. Proste pytanie i prosta odpowiedź. Czego ja się boję?... Czasami sama siebie nie rozumiem.

Wpadłam do domu jak burza. Nawet nie przywitałam się z Leonem, tylko wbiegłam na górę do pokoju. Spojrzałam na telefon. 19.30, 3 sms od Fran, 3 od Cami i z 15 nieodebranych połączeń od każdej z nich. Nie mam ochoty z nikim teraz rozmawiać. Zaczęłam rozpakowywać swoją walizkę.

Około godziny 21.20

Usiadłam na łóżku. Zaczęłam sobie podśpiewywać "Te Creo". Po chwili do pokoju wszedł Leon. Trzymał w ręce telefon. Jestem pewna, że któraś z dziewczyn do niego dzwoniła i wszystko powiedziała. Jak je jutro dorwę...

Leon przykucnął obok mnie i spojrzał na mnie.

-Skoro im nie powiedziałaś, to może powiesz mi? - powiedział łagodnie.  

Leon

Położyłem rękę na jej kolanie. Zauważyłem, że jest zdenerwowana.

-Spokojnie, nie będę zły. Powiedz mi tylko prawdę. - pogłaskałem ją po policzku.

Co powie Violetta? Macie jakieś pomysły? Jak myślicie? Pokłócą się? A może wszystko będzie tak jak zawsze? Dowiecie się w następnym rozdziale. Uprzedzając wasze pytania - będzie jutro. Za pomoc dziękuję - Bella21274. Jesteś megaaa <3 ;* ;D