Rozdział XII ~ "Wybaczysz mi?"

Francesca

Dogoniłyśmy Violę, bo nie poszła daleko. Siedziała na ławce i płakała. Usiadłyśmy obok niej.

-Viola, wierzysz Ludmile? - spytałam przytulając ją.

-Nie wiem. Chyba.

-Nie pamiętasz, co chciała zrobić ostatnio? Ona by zrobiła wszystko żeby tylko ktoś był nieszczęśliwy. Leon naprawdę cię kocha. Przecież to widać. - tłumaczyła jej Camila.

-No może i dzwoniła do niego, ale... -zaczęłam.

-Ale co?

-Jaka była data i godzina obok połączenia? - spytałam z nadzieją.

-Wczoraj, 16.35 - odpowiedziała Viola

-A wtedy Leon był z tobą?

-No tak, wczoraj uczył mnie do egzaminu. - nagle Viola coś zrozumiała.

-I mówił coś takiego co mówiła Ludmiła? -dopytywała się Cami

-Nie.

-No to teraz rozumiesz, że mówił prawdę?

Violetta

Dopiero teraz zrozumiałam, co zrobiłam. Zrozumiałam, że mnie kocha i nigdy by czegoś takiego nie zrobił. Ja tez go bardzo kocham, ale poniosły mnie emocje i tak jakoś wyszło.

-Violetta, żyjesz? - spytała Fran, pewnie dlatego, że siedziałam na tej ławce jak sparaliżowana.

-Tak, tak.

-I jak? - spytała Cami.

-Popełniłam największy błąd swojego życia. - rozpłakałam się - Co ja mam teraz zrobić?

-A może z nim pogadaj? - zaproponowała Fran.

-On nie będzie chciał ze mną gadać.

-Andres tu idzie. - powiedziała Cami, a ja się trochę ogarnęłam.

Leon

Cały czas siedzę w Resto i myślę nad tym, dlaczego Violetta mi nie uwierzyła. Czuje się jakby szczęście kopnęło mnie w twarz... Milion razy. Ludmiła zawsze musi komuś zepsuć życie.

-Nie będę się zachowywał jak debil. Pójdę do Violi i spróbuję wszystko wyjaśnić. - powiedziałem sam do siebie.

Wyszedłem z restauracji, i kilkanaście metrów obok na ławce siedziała Violetta. Postanowiłem do niej podejść. Gdy tylko mnie zobaczyła, przytuliła się do mnie i zaczęła przepraszać.

-Wybaczysz mi? Nie wiem co mi strzeliło do głowy. Poniosło mnie i w ogóle. - tłumaczyła.

Pocałowałem ją.

-No pewnie, że ci wybaczę. Kocham cię i wiesz, że nigdy bym cię nie zranił, ani nic.

-Ja ciebie też kocham. Przepraszam. - przytuliła mnie.

Naty

-Wiedziałam, że się pogodzą. - powiedziałam, gdy wszyscy staliśmy za drzewem.

-Oni nie mogą bez siebie żyć. Jak już raz byli razem to na zawsze. - powiedziała Camila.

-No racja. Ale zawsze ktoś chce zniszczyć ich związek. Tylko dlaczego? - spytał Andres.

-Zawsze w życiu są takie momenty, że jest pod górkę. - odpowiedziałam.

-Mam ochotę ją wytargać za te blond kudły. - stwierdziła Francesca i wszyscy się z tym zgadzali.

Alex :**