Rozdział VI ~ Podwójna randka oraz nowa słodka parka.

Violetta

Wczoraj wspaniale mi się pracowało z Leonem. On ma wielki talent. Nie minęło nawet pięć minut, a piosenka była gotowa!

Dzisiaj jest jakieś dziwne święto, nawet nie wiem jakie, więc mamy wolne od szkoły. Zadzwonił telefon. Nie wiem gdzie go położyłam, nie mogłam go znaleźć.

-"To pewnie Leon dzwoni" - pomyślałam gdy dalej szukałam telefonu.

-Znalazłam! - powiedziałam i odebrałam. - Halo?

-Hej Violetta. - miałam racje, to był Leon. - Co powiesz na to, że zaproszę cię na spacer?

-Czyli na randkę? - w moim głosie było słychać wielka nutkę szczęścia.

-Tak. To zgadzasz się? - zapytał lekko speszony.

-No pewnie! - ucieszyłam się. - Z racji tego, że masz jeszcze nogę w gipsie, to ja przyjdę po ciebie.

-To za godzinę. Ok?

-Dobra. Pa!

Tomas

Dopiero teraz zacząłem myśleć o tym co zrobiłem. Tylko po co? Violetta mnie nienawidzi, a jak się do niej zbliżę chodziarz na 3 metry, to Leon mnie zabije. Narobiłem sobie tylko problemów. Nie wiem co we mnie wstąpiło. Zadzwoniła do mnie Fran.

-Cześć Fran.

-Hej. Słuchaj, Violetta do mnie zadzwoniła i powiedziała, że idzie na randkę z Leonem i pomyślałam, że może pójdziemy z nimi. - zaproponowała.

-Ale, że my... na randkę? - spytałem zdziwiony.

-No tak. To co? Chcesz iść?

-A musimy z nimi? Leon w ogóle wie, że ja tam idę?

-Tomas będzie dobrze. Idziesz czy nie?

-No dobra. Zaraz u ciebie będę.

-Super! -Francesca się ucieszyła.

-Aha...gdzie idziemy?

-Nie wiem. Viola mi tego nie mówiła.

-Nie jestem pewien czy chcą mnie tam. Oni mnie nienawidzą za to co zrobiłem. - ciągle się wahałem.

-No to o to chodzi, że jak pójdziesz, to może będzie lepiej.

-No nie wiem, ale pójdę. Zobaczymy.

-"Już nie żyję" - pomyślałem.

Francesca

Może Tomas ma rację. Violetta nie chce go widzieć, a Leon go nie cierpi. Ale z drugiej strony Violetta by nie zaproponowała tego, jakby nie chciała żebyśmy poszli z nimi.

Tomas już był u mnie, więc poszliśmy po Leona i Violę. Zrobiliśmy sobie długi spacer, a potem poszliśmy do Resto-Band'u. Tomas siedział jak najdalej od Violetty. Nawet się na nią nie patrzył, a Leon udawał wesołego, a tak naprawdę, patrzył się na Tomasa z wzrokiem mówiącym "Jak ja cię nienawidzę". Moje myśli o tym, że mogliby się polubić legły w gruzach.

-O właśnie zapomniałbym! - powiedział Leon patrząc na Violę.

-O czym? - zapytała Viola.

-Mam coś dla ciebie. - uśmiechnął się i dał śliczny naszyjnik Violettcie.

-Jakie śliczne. - uśmiechnęła się i przytuliła Leona. - Dziękuje!

-Otwórz. - powiedział

W środku było ich wspólne zdjęcie. Violetta jeszcze bardziej się uśmiechnęła i Leon też.

-Ojej! Super! Dzięki! - przytuliła go ponownie i pocałowała.

-Jakie to słodkie. - powiedziałam.

Tomas

Czułem się okropnie z tego powodu, że nie miałem nic dla Francesci. Zdałem sobie sprawę z tego, że Leon jest świetnym chłopakiem dla Violetty.

-Już się późno robi. Chyba trzeba się zbierać. - powiedziała Francesca.

-A która godzina. - zapytała Violetta.

-Za kilka minut będzie dwudziesta. - odpowiedziałem.

-Co?! Tak szybko czas zleciał. Ja muszę iść już do domu, bo tata mnie zabije. - krzyknęła Violetta.

-Chodź odprowadzę cię. - powiedział Leon

-Pójdziemy z wami. - powiedziała Fran.

-Fran... - nie chciałem iść z nimi.

-Tak, idziemy z wami. - Francesca się na mnie tak popatrzyła, że wolałem iść.

Leon

-Macie już gotową piosenkę? - niezbyt mnie to interesowało, ale musiałem coś w końcu powiedzieć.

-Jeszcze nie. W ogóle nic nie zrobiliśmy. A wy? - zapytała Francesca.

-My mamy gotowe, tylko musimy przećwiczyć. - powiedziała Violetta.

-Musimy się jutro spotkać żeby cokolwiek napisać. - Francesca popatrzyła na Tomasa - Ok?

-Spoko. - odpowiedział uśmiechnięty chyba pierwszy raz w życiu.

Wiem, że to dziwne, ale cieszyło mnie to, że Tomas jest z Francescą, bo nie będzie się interesował Violettą.

-To my już pójdziemy. - powiedziała Francesca - Cześć.

Szedłem z Violettą jeszcze kawałek i zatrzymaliśmy się przy moim domu.

-Na pewno nie chcesz już iść? - spytała Violetta.

-Nie. Odprowadzę cię jeszcze. Przecież to kawałek stąd. - odpowiedziałem bez wahania.

-Ja dojdę sama. Sam mówisz, że to niedaleko.

-Twój tata by mnie zabił jakby się dowiedział, że zostawiłem cię samą. Późno już jest, a poza tym martwię się o ciebie.

-No dobra. - odpowiedziała z uśmiechem.

  Doszliśmy do domu Violetty. Otworzył nam jej tata.

-Gdzie ty byłaś tak długo? Martwiłem się o ciebie. - powiedział

-Spokojnie panie German, Violetta była cały czas ze mną i nic by jej się nie stało. - powiedziałem z uśmiechem.

-Dziękuje, Leon. - odpowiedział

-Nie ma za co. Ja już muszę iść. Do jutra Violetta - przytuliłem ją i poszedłem.

-Cześć.

Następnego dnia

Camila

-Od kogo ten śliczny naszyjnik? - zapytałam

-Od Leona. Wczoraj mi dał. W środku jest nasze zdjęcie. Słodki jest no nie? - powiedziała Viola z uśmiechem.

-No. Też bym chciała takiego chłopaka. - rozmarzyłam się. - No oczywiście nie Leona, nie zrobiłabym ci tego, ale... wiesz o co mi chodzi. 

-A co z Broduey'em?

-Sama nie wiem. Coś czuje, że bardziej podoba mi się.... - nie dokończyłam

-Kto? No mów! - krzyczała Violetta

-Maxi... - speszyłam się.

-Co? Serio?!

-Tak.

-To super! Ty mu się chyba tez podobasz. Pamiętasz jak Angie losowała pary do ćwiczenia? Wtedy Maxi patrzył się na ciebie takim wzrokiem jakby chciał powiedzieć, że chce być z tobą w grupie, bo mu sie podobasz. - wyjaśniła.

-Serio? - spytałam z nadzieją.

-Ja tak to widziałam. Też tak wyglądałaś. - Violetta zaśmiała się.

-Jak wyglądała? - obok nas pojawił się Maxi.

-To pa! - Viola odeszła.

-Violetta! Czekaj! ...Ehh... - powiedziałam.

Maxi

-O co jej chodziło? - zapytałem

-A takie tam... No ok powiem ci....Maxi....Podobasz mi się..... - Camila była bardzo speszona i nieśmiała, jak nigdy.

Nie wiedziałem co mam powiedzieć. Siedziałem na tej ławce i zaciąłem się.

-Ja..ja nie wiem co powiedzieć Cami. - w końcu się odezwałem.

-Nie.. nie ważne. - Camila pobiegła do Studia.

-Cami! - podszedłem do niej. - Powiedziałaś to i ok. Nawet dobrze, bo ja też muszę ci coś powiedzieć.... Ty też mi się podobasz.

-Naprawdę? - spytała uśmiechnięta.

-Tak. - pocałowałem ją.

-Aww... Mówiłam. - powiedziała stojąca obok nas Violetta.

-Dzięki Viola. - Cami ja przytuliła.

-Nie ma za co. - powiedziała. - Maxi widziałeś Leona?

Leon stał za nią i pokazał mi rękami żebym nic nie mówił.

-Nie widziałem go. - odpowiedziałem.

Leon

-Hej. - przytuliłem Violettę.

-Cześć Leon. Zdjęli ci gips już?

-Tak. Dzisiaj rano. - odpowiedziałem

-To super!

Zadzwonił dzwonek. Poszliśmy na zajęcia Gregoria. Już tęsknie za gipsem. Gdy weszliśmy do sali Gregorio już dawno tam był.

-O Leon, widzę, że nie masz już gipsu. Bardzo mnie to cieszy.

- "Mnie nie za bardzo" - chciałem powiedzieć, ale się powstrzymałem.

Dzisiaj lekcje się strasznie ciągnęły. Ostatnia była lekcja z Angie. Bardzo się z tego cieszyłem, bo one zawsze szybko mijają.

-Angie, mogę zmienić parę? - zapytała Camila.

-Dobrze. Ktoś chce zmienić parę? - spytała Angie.

-Ja chcę! - zgłosił się Maxi.

-To ty Camila będziesz z Maxim, a Brako z Broduey'em. - powiedziała Angie.

-To oni są razem? - zapytałem Violettę.

-Tak, raczej tak. - uśmiechnęła się.

Alex :**