Rozdział XCIV // 94 - Część druga ~ Sałatka.

Lara

Dziś wróciłem z Federico do domu. Po udanym koncercie zdążył mnie zabrać na randkę. Niby to był tylko zwykły spacer, ale jeśli się na nim jest z ukochaną osobą, to i tak jest romantycznie i ciekawie.Powiedział mi, że jeszcze kiedyś tam wrócimy na jakąś świetną wycieczkę. Kochany jest.No ale skoro już jestem w Buenos Aires, to trzeba iść do Leona. Dostanie mu się za ten motor. Ze mną nie ma tak łatwo. Nie dość, że go strasznie rozwalił i ja muszę go naprawiać, to jeszcze to jest mój motor.Kto mu pozwolił jeździć moim motorem w takim stanie? Kto mu w ogóle pozwolił jeździć na moim motorze?! Nie daruję mu tego tak łatwo...

Violetta

Leon nie zrobił dzisiaj deseru, bo uznał, że i tak już za dużo przytyłam... Przecież nawet jeszcze nie widać tego brzucha. Może trochę, ale tylko troszeczkę...A co do Leona, to zachowuje się jakbym była jakaś poważnie chora, a nie w ciąży. Nie rób tego, ja to zrobię, a ty odpocznij. Nie wstawaj, ja pójdę do Lenki. Nie, ja pójdę rano po bułki, bo ty nie możesz się przemęczać.

Nie mogę nawet rano po bułki iść?... Będę niosła w ręce kilka bułeczek, a nie słonia. Bez przesady. No rozumiem, że się martwi i opiekuje, ale aż tak? Nawet załatwił mi zwolnienie ze Studio na całe kilka miesięcy, plus kolejne kilka po urodzeniu dziecka.Czyli ja będę kilka miesięcy siedzieć w domu i kompletnie nic nie robić, a on będzie pracował jak jakiś niewolnik i to z własnej woli. Ale jak go o coś poproszę, to nie, bo mu się nie chce... Teraz właśnie siedzi obok mnie i każe mi zjeść jakąś sałatkę... No i można powiedzieć, że bawi się w służącą. Viola sobie odpocznie i zje w spokoju sałatkę, a Leoś wypierze ciuchy, zrobi kolację, pobawi się z Lenką, posprząta, pójdzie na zakupy, zatankuje samochód, no i pewnie znajdzie sobie jeszcze jakieś zajęcie.- Viola, zjedz tą sałatkę - poprosił Leon.- Ale ja nie chcę. Jadłam ją już dzisiaj ze trzy razy. Wystarczy mi.- Ale musisz ją zjeść - nalegał.- Wcale nie muszę. Idź zrobić co do jedzenia dla Leny, bo pewnie głodna jest. I miałeś jeszcze zamontować tą furtkę, czy co to tam, na schody żeby mała nie spadła.- Przed chwilą jadła, a ta furtka już zamontowana. Od kilku godzin... Czy księżniczka życzy sobie czegoś jeszcze? - uśmiechnął się do mnie.- Tak... Zjedz sobie sam ta głupią sałatkę i pozwól mi coś robić!- Oj, niestety tego życzenia nie mogę spełnić. Sałatkę masz zjeść ty. No i nie wolisz sobie odpocząć?- Już wystarczająco odpoczęłam. A mogę chociaż iść do Studio w tym miesiącu? - spytałam błagalnie.- Nie.- Dlaczego?- Bo musisz odpocząć i się nie przemęczać.- Jezu... Niech ci będzie... Nienawidzę cię...- I tak wiem, że mnie kochasz. - Znowu się uśmiechnął.- A skąd taka pewność, co?... - powiedziałam tajemniczo i poszłam do kuchni.

Francesca

- Marco... To zrobisz mi tą pyszną czekoladę? - uśmiechnęłam się do niego.

- Emm... Niech pomyślę... Nie. - No ale dlaczego?- No nie wiem... Może dlatego, że robiłem ci już dziś dwie, a ty wypiłaś je z prędkością światła?- Jakoś sobie nie przypominam... No zrób, proszę.- Nie, Fran. Na dzisiaj ci wystarczy, jutro ci zrobię. Może... A teraz ładnie zjedz sobie sałatkę. Witamin potrzebujesz bardziej niż zwykle, a nie samą czekoladę.- Oj tam, oj tam - wywróciłam oczami.- Właśnie zabiłaś dwa jednorożce! - zaśmiał się.Uderzyłam go lekko w głowę i również się zaśmiałam. Z nim gorzej niż z dzieckiem...

Camila

Od tego wypadku przed ślubem Francesci Maxi jakoś dziwnie się czuje. Coraz częściej boli go głowa, nie może się przemęczać, jest senny, nawet gdy się wyśpi. Martwię się o niego, ale on uważa, że nic mu nie jest i nie chce iść do lekarza. A jeśli to coś poważnego?On jak zwykle woli być uparty, a potem są konsekwencje. Ale tym razem tak szybko się z tego nie wymiga, bo to jest ważna sprawa.Caxi już nauczyła się chodzić i teraz muszę ja pilnować. Tylko odwrócę wzrok, a ona już gdzieś idzie. Nie boję się o to, że spadnie ze schodów lub zrobi sobie czymś krzywdę, bo nie ma czym, wszystko pochowane przed nią, a tych schodów się boi. Nie wejdzie na nie, ani nawet nie podejdzie sama i tyle. Bardziej boję się o to, że coś znowu zepsuje. Tak, zepsuje. To taki mały szkodnik. Wszystko musi dotknąć i oczywiście zepsuć. Wczoraj dorwała mój telefon i teraz muszę zbierać pieniądze na nowy...- Camila... Chcesz może iść na zakupy i kupić sobie jakąś śliczną, nową torebkę? - usłyszałam głos Maxiego.- Zepsuła mi torebkę? - wpadłam do salonu z prędkością światła i spojrzałam na fotel, gdzie zawsze kładłam moją ulubioną torebkę. - No nie, akurat tą? Caxi... - Wzięłam małą na ręce. - Co ja mam z tobą zrobić, co? Jak chciałaś zepsuć coś, to mogłaś tą brzydką i starą. Muszę cię mieć na oku. Przez cały czas. - Uśmiechnęłam się lekko do córeczki i poszłam z nią na górę. Trochę zabawy w pokoju jej nie zaszkodzi.

No i jest ten obiecany na chacie rozdział :D Jestem z siebie zadowolona, w końcu wena przyszła i jestem w stanie coś napisać. To akurat pisałam rano, jak czekałam na kumpelę <3 No i w nocy w zeszycie. 

Mam nadzieję, że nie jest aż tak źle po tej przerwie i w miarę się podoba. ;)

Postanowiłam, że chyba za niedługo zakończę to opowiadanie, i że tak powiem - podzielę na tomy xD Czyli, że teraz jedno opowiadanie, a kolejne będzie innym, ale kontynuacją tego. Rozumiecie? xD Tak, wiem, piszę coś bez sensu i tylko ja to rozumiem xD

Trudno, cholernie trudno będzie mi się z tym rozstać, ale w końcu się przyzwyczaję. Jak będę miała jakieś konkretne pomysły niż tylko taki "zarys", to napiszę wam, że za kilka/kilkanaście rozdziałów koniec. Jak na razie nie wiem ile będzie rozdziałów tego, ale podejrzewam, że jakoś kilkanaście więcej niż 100 ^^

Moja głowa będzie w weekend pracować solidniej nad opowiadaniami, więc coś tam wymyślę, co do drugiego. 

A jak na razie biorę się za kolejny, póki pamiętam co miałam pisać. xD No i zacznę pisać prolog na http://and-live-while-were-youngg.blogspot.com/ , więc szykujcie się xD 

Co do drugiego bloga o 1D, którego prowadzę z Herm, to nie wiem co dalej, bo ona ma chyba jakiegoś pomysły, a teraz rzadko mamy okazję porozmawiać, więc... 

Nie wiem czy po prostu go nie zakończymy, bo ona teraz ma bardzo mało czasu, a ja bym się zajęła lepiej tym blogiem i tym http://and-live-while-were-youngg.blogspot.com/ ( znowu link daje xDDD )

Jezuu... Rozpisałam się strasznie xD Jeśli macie jakieś pytania - wbijać na aska; jakieś dłuższe pytania - wbijać na pocztę; chcecie pogadać - wbijać na gg/fb.

Co do tej ksywki - może zostanę przy Alex Verdas, może zmienię. Wiem tylko, że chociaż "Alex" zostanie :D 

To chyba tyle xD A raczej na pewno, bo za chwilę się okaże, że jest dłuższy dopisek niż sam rozdział >.< Do kolejnego :*