ROZDZIAŁ L // 50 !!! ~ Nowa osoba do towarzystwa...

Tomas

-Nie masz zamiaru otworzyć tych drzwi? - spytała Alba.

Poznałem ją na zajęciach Leona. Powiedziała, że on jej się podoba, więc postanowiłem z nią współpracować żeby rozdzielić Leona i Violę.

-Nie no, co ty! Zwariowałaś? - powiedziałem.

Mam nadzieję, że nasz plan się uda. Musi się udać....

Leon

-Nie otworzy tych drzwi. - powiedziałem zrezygnowany.

-Może ich nie otworzy, ale i tak tam wejdziesz. - powiedziała Clara.

-Niby jak? - spytałem zdziwiony.

-Widzisz? Tam jest otwarte okno od balkonu. A tu obok masz drzewo. - pokazała na okno. - Droga wolna.

-"Lepsze to niż nic." - pomyślałem.

Wdrapałem się na to drzewo i wszedłem do jego domu. Gdy Tomas mnie zobaczył wcale się nie zdziwił. Po chwili zaczęliśmy się bić.

Violetta

Z domu Tomasa wybiegła jakaś dziewczyna. Widziałam ją ostatnio w Studio. Na rękach trzymała Lenę. Jakoś się dogadałyśmy i mi ją oddała. Dobrze, że nic jej nie było. Clara zadzwoniła na policję i po chwili zabrali tą dziewczynę na komisariat.

-Idź do domu, a ja tu zostanę. - powiedziała Clara.

Wsiadłam do samochodu i pojechałam do domu. Zadzwoniłam po Fran. Przyszła po trzech minutach.

-A co ty tak szybko? - zdziwiłam się.

-Przechodziłam obok. Gdzie Leon? - spytała.

Wszystko jej wytłumaczyłam.

-Nie rozumiem jak kiedyś mogłyśmy się w nim zakochać. On jest psychicznie chory! - powiedziała Fran.

Rozmawiałyśmy jeszcze około piętnastu minut, gdy nagle zadzwoniła do mnie Clara.

-Co się stało? - spytałam od razu.

-Pojechałam z Leonem i Tomasem do szpitala żeby się nie pozabijali. Leon był na prześwietleniu i ma stłuczoną rękę, ale nic mu nie jest, a Tomas ma złamany nos i zaraz zabierają go do więzienia. - Clara powiedziała to bardzo wesoło.

-A wiesz na ile? - spytałam z nadzieją, że na zawsze go zamkną.

-Podobno na dożywocie.

-No w końcu! To ja czekam na was w domu. Cześć. - powiedziałam i rozłączyłam się.

Opowiedziałam wszystko Francesce. W końcu nikt nie będzie się wtrącał w moje życie.

Wieczorem

Angie

Bliźnięta zostały w domu z Olgą i Ramallo. Teraz jadę z Germanem do Violi i Leona. Dawno się nie widzieliśmy. W ogóle ostatnio się nie odzywali do nas. Jakby nie istnieli. Nawet w Studio ich nie widziałam. Po chwili już u nich byliśmy. Zadzwoniłam do drzwi.

-Cześć. Możemy wejść? - spytałam, gdy Violetta otworzyła drzwi.

-Tak, jasne. - odpowiedziała.

Wszyscy usiedliśmy na kanapie w salonie.

-Stało się coś, że od kilku dni się nie odzywacie? - spytał German.

-To ja może zrobię kawę. - powiedział Leon i poszedł do kuchni.

Violetta

No to super. Zostawił mnie i muszę się im teraz tłumaczyć. Mam im powiedzieć prawdę, czy nie? To moja najbliższa rodzina, więc powinni wiedzieć. Wszystko im wytłumaczyłam. Mój tata był strasznie wkurzony. Był zły i na mnie i na Leona, ale najbardziej na Tomasa. Po chwili się uspokoił. Leon przyniósł kawę. Rozmawialiśmy jeszcze około pół godziny, a potem Angie i tata poszli do domu. Byłam strasznie zmęczona dzisiejszym dniem. Gdy już miałam wchodzić do naszej sypialni Lena się obudziła i zaczęła płakać. Usypiałam ją dwadzieścia minut, jak nie więcej, ale ciągle nie chciała zasnąć.

-Leon idź do niej. - powiedziałam gdy wyszłam z pokoju Leny.

Był tam tylko kilka minut.

-Widzisz? Mam dar usypiania dzieci. - uśmiechnął się.

-Albo po prostu ją nudzisz. - zaśmiałam się i przytuliłam go.

Następnego dnia

Camila

Dzisiaj, a w sumie to za godzinę mają być moje 19 urodziny. Szybko zleciało. Maxi powiedział, że ma dla mnie niespodziankę, ale i tak się wygadał. Mam mieć imprezę w jakimś klubie. A co do Maxiego to miesiąc temu wynajęliśmy sobie przytulne mieszkanko. Fajnie nam się razem mieszka.

Godzinę później - na urodzinach Cami

Naty

Maxi fajnie urządził te urodziny. Cały klub był tylko dla nas. Podeszłam do Violi i Leona.

-A wy o co się znowu kłócicie? - spytałam.

-Jak to znowu? - zaprzeczyli.

-No dobra nie ważne. Ale o co chodzi?

-Bo ona się kłóci ze mną kto ma nie pić. - wytłumaczył Leon.

-No to pójdziemy na kompromis. Żadne z was dzisiaj nie pije. - powiedziałam.

Zamówiłam sobie piwo i specjalnie wypiłam przy nich.

-Ooo.... Jakie dobre. Malinowe. - zaśmiałam się.

Wiedziałam, ze to jest ich ulubione.

Dwie godziny później

Maxi

Impreza się już skończyła. Wszyscy się świetnie bawili. Pojechałem z Cami do naszego domu. Byliśmy zmęczeni, ale nie chciało nam się spać. Usiedliśmy na kanapie i oglądaliśmy jakiś film. Po chwili zaczęliśmy się całować i trochę nas poniosło i zrobiliśmy TO.

Następnego dnia w parku

Francesca

Idę przez park. Mam w ręce pełno kartek z tekstami i nutami do nowych piosenek. Miałam je wczoraj zanieść do Studio, ale nie miałam czasu, więc idę tam dzisiaj. Przez przypadek wpadłam na jakiegoś chłopaka.

-Przepraszam. - powiedziałam i uśmiechnęłam się.

-Nie szkodzi. - odwzajemnił uśmiech.

Słodko wyglądał gdy się uśmiechał. Poszłam szybko do Studio, a potem do Resto - Band'u. Był tam ten chłopak, na którego wpadłam w parku. Miał na sobie koszulkę z logo Resto.

-Cześć. - powiedziałam. - Pracujesz tu?

-Tak. Mam na imię Marco. A ty? - spytał.

-Francesca. To restauracja mojego brata. - uśmiechnęłam się.

Rozmawialiśmy długo. Lepiej się poznaliśmy. Marco jest bardzo fajny i... słodki.

-Marco! Masz pracować, a nie się obijać! - krzyknął mój brat.

-Spoko, spoko. - odpowiedział z uśmiechem.

-Ja już muszę iść, ale spotkamy się tu dzisiaj? - spytałam.

-Tak, jasne. O 16.00?

-Okey. - powiedziałam i wyszłam.

O godzinie 15.50

Violetta

Dzisiaj zgubiłam gdzieś obrączkę. Nie mam pojęcia, gdzie może być. Szukałam jej w całym domu i nie znalazłam.

-I co, masz ją? - spytał Leon.

-Nie. - odpowiedziałam krótko.

Zadzwonił mi telefon. To Francesca.

-Halo? - powiedziałam.

-Hej Viola. Mogłabyś przyjść do Resto? - spytała.

-Tak, jasne. Zaraz będę.

Po chwili byłam w Resto.

-O co chodzi?

-Słuchaj. Poznałam dzisiaj super chłopaka. Słodki jest strasznie i w ogóle. Pracuje tu. Mamy się spotkać za chwilę. - wytłumaczyła.

-A ja tu po co?

-No chciałam żebyś przyszła.

-Aha... - nie za bardzo ją rozumiałam.

Pół godziny później

Marco

Francesca jest bardzo fajna. Jako przyjaciółka. W oko wpadła mi dziewczyna, która siedziała przy stoliku obok. Fran już poszła do domu, więc przysiadłem się do tamtej dziewczyny.

-Cześć. - powiedziałem z uśmiechem.

-Hej.

-Jestem Marco. A ty?

-Violetta.

Rozmawialiśmy dość długo. Po chwili podszedł Leon i usiadł obok nas.

-Znalazłem. - powiedział i wyciągnął z kieszeni obrączkę.

-To super. Gdzie była? - spytała Violetta.

-Pod szafą. Musimy jechać do domu, bo Angie przyszła. - złapał ją za rękę.

Nie pomyślałem, ze ona ma chłopaka, a co dopiero męża. Szkoda.

-A tak poza tym. To jest Mar... - powiedziała Violetta.

-Marco. - przerwał jej Leon.

-Znasz go?

-Tak. To mój kuzyn. Dawno się nie widzieliśmy. - powiedział do mnie.

-Ale teraz będziemy się widzieć częściej, bo mieszkam nie daleko stąd. - wytłumaczyłem.

-To idź może Clare odwiedzić. - powiedział i podał mi jej adres.

Leon

Nie za bardzo go lubiłem. Teraz jeszcze mniej go lubię, bo zarywał do Violetty. Pojechałem z nią do domu.  

O godzinie 17.30

-Leon, muszę iść do Resto, bo mam się spotkać z Maxim w sprawie jutrzejszych zajęć. - powiedziała Viola. - Będę za godzinę. - pomachała mi i wyszła.

Godzinę później

Byłem w kuchni i robiłem sobie kawę. Usłyszałem dzwonek do drzwi. Był to Marco. Wyglądał jakby przed kimś uciekał, bo był zdyszany i zły.

-Muszę ci coś powiedzieć. - wziąłem łyka kawy. - Viola cię zdradza. Mam dowody.

-Co?! - wyplułem ją.

Do domu weszła Violetta.

-Dlaczego mnie zdradzasz? - spytałem jej.

-Co? O co ci chodzi? - była zdziwiona, a raczej udawała zdziwioną.

-Nie graj niewiniątka.

Violetta

Nie wiedziałam o co mu chodzi. Że ja go niby zdradzam? Śmieszny jest. Nagle Lena zaczęła płakać, więc poszłam do niej na górę. Po chwili zeszłam na dół do chłopaków.

-Mam dowody. - powiedział Marco.

-Jakie niby dowody? - powiedziałam z ironią.

Marco pokazał nam zdjęcie jak przytulam się z Maxim. Oboje zaczęliśmy się śmiać.

-O co wam chodzi? - spytał zdziwiony.

-To jest Maxi. Mój przyjaciel. Ja wcale nie zdradzam Leona. Po prostu przytuliłam go dlatego, bo powiedział, że mnie jutro zastąpi w Studio, chociaż on nie uczy śpiewu tylko tańca. - wytłumaczyłam.

-Aha.... - powiedział zmieszany. - To ja już pójdę. - wyszedł.

-Przepraszam. - powiedział Leon i mnie przytulił. - Poniosły mnie emocje, a nie chciał bym cie stracić.

Leon

Postanowiłem zrobić jakąś romantyczna kolację i coś kupić Violi żeby przeprosić ją za dzisiaj.

-Angie przyniosła ci jakąś książkę i powiedziała, że musisz dzisiaj koniecznie całą przeczytać. - powiedziałem, bo chciałem żeby poszła na górę. - To może idź na górę i czytaj sobie, a ja pójdę do Andresa. Tylko nie schodź na dół, okey? - skłamałem.

-No dobra, dobra. - była lekko zdziwiona.

Gdy Violetta poszła do pokoju, poszedłem do sklepu. Kupiłem Violi jej ulubione kwiaty, a potem wróciłem do domu i przygotowałem kolację. Gdy była już gotowa poszedłem na górę i zapukałem do drzwi.

-Mogę prosić panią na dół? - spytałem z uśmiechem.

Złapałem ją za rękę i zeszliśmy do jadalni.

-A z jakiej to okazji? - spytała wesoło.

-Chciałem cię przeprosić za dzisiaj.

-Nie musiałeś. Ale i tak super. - pocałowała mnie.

Gdy już zjedliśmy, posprzątałem i poszliśmy do sypialni. Była już 21.00. Szybko czas zleciał. Położyliśmy się na łóżku i zaczęliśmy się całować, a Viola zahaczyła nogą o szafkę nocną i spadła lampa. Lena się obudziła i zaczęła płakać. Poszedłem do niej. Po chwili zasnęła.

-Tylko mi się teraz nie obudź. - szepnąłem. - Jeden raz. Okey? Błagam.

Wróciłem do sypialni.

-Jestem. - powiedziałem z uśmiechem. - Kontynuujemy?

Znowu zaczęliśmy się całować, aż doszło do TEGO.